Historia zachodniej muzyki klasycznej zna wiele przykładów kompozytorów czerpiących inspiracje z muzyki popularnej, dając tym samym impuls do jej dalszego rozwoju. W epoce renesansu powstawały msze oparte na popularnej melodii "L'homme armé". Współczesnych kompozytorów takich jak Bartók, Janáček, Ligeti i Stravinski inspirowała muzyka ludowa i jazzowa. Zjawisko to trwa nadal. W ostatnich latach powstały znakomite dzieła, które są przykładem łączenia współczesnej muzyki poważnej i muzyki elektronicznej czy klubowej – począwszy od muzyki techno o prostej strukturze po muzykę eksperymentalną i ambientową. Wydarzenia prezentujące współczesną muzykę poważną w przestrzeni klubów cieszą się coraz większą popularnością. Jednak koncerty te mają często niewiele wspólnego z najnowszymi trendami muzycznymi. Wręcz przeciwnie – muzyka poważna i klubowa egzystują obok siebie, kontakt jest minimalny i powierzchowny - podczas gdy obie te sfery mogłyby pełnymi garściami czerpać jedna od drugiej, zyskując wiele na kreatywnej wymianie i powołując dzięki niej nowe zjawiska w sztuce. To właśnie ten obszar - spotkania tego co klasyczne i klubowe - oraz wynikające z niego nowe formy i zjawiska muzyczne są przedmiotem zainteresowania Festiwalu C3 – Club Contemporary Classical. Festiwalu, który prezentuje muzykę współczesną inspirowaną elektroniczną muzyką klubową, jak również te zjawiska muzyczne, które tworzą szarą strefę pomiędzy gatunkami: współczesną muzyką poważną i muzyką elektroniczną.

Ta szara strefa bywa często przestrzenią niezwykłej kreatywności i innowacyjności, dzięki powszechnemu dostępowi do najnowszych osiągnięć technologii oraz rosnącemu wpływowi muzyki elektronicznej. W 2009 roku Festiwal C3 po raz pierwszy stał się międzynarodową platformą spotkania i wymiany dla twórców, których muzyka przekracza granice gatunków i form. Spotkanie nastąpiło we właściwym czasie i, dzięki klubowi Berghain, we właściwym miejscu. Pierwsza edycja C3 zwróciła uwagę na niepodważalną artystyczną wartość tych innowacyjnych poszukiwań, przedstawiając wiele z nich, w takim kontekście, po raz pierwszy. Wydarzenie odgrywa niebagatelną rolę w łączeniu twórców i środowisk, powoli odmieniając postrzeganie muzycznego środowiska akademickiego, który dotąd jawiło się jako niezdobyta twierdza.

Festiwal rozpoczął się obiecująco i nadal się rozwija: prezentując nowe projekty muzyczne, rozprzestrzeniając się geograficznie oraz rozszerzając program o nowe elementy – m.in. prace studentów akademii sztuk pięknych inspirowane muzyką. W 2011 Festiwal C3 odbywać się będzie w trzech miastach: Berlinie, Essen i Gdańsku, w każdym z nich przygotowano unikalny program, wynikający ze specyfiki danej lokalizacji. Nowe spojrzenie na to co zastane, z wykorzystaniem współczesnych środków – to podejście łączy lokalizacje Festiwalu C3 oraz prezentowaną tam muzykę. Powstałe w poprzemysłowych budynkach kluby (Berghain, Radialsystem, Welterbe Zollverein) i dawny niemiecki kościół protestancki (Kościół Św. Jana w Gdańsku) są dobrym przykładem stwarzania nowych możliwości w dotąd opuszczonych miejscach.

Nowe trendy muzyczne prezentowane na C3 są wciąż niezdefiniowane. Kai Müller, w popularnym berlińskim tygodniku “Tagesspiegel” oraz w renomowanym tygodniku “Zeit Online” (7 września 2009) napisał:

“Muzyka przyszłości wyrasta pomiędzy salami koncertowymi filharmonii i klubem Berghain. Berliński festiwal C3 pokazuje, w jaki sposób awangarda muzyki popularnej i muzyka klasyczna zbliżają się do siebie... to jest muzyka przyszłości. Jeszcze nie nazwana. Ale z pewnością to ta twórczość będzie już niedługo opisywać naszą współczesność.”